بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر  :  مردم پاسخ تخریب گران دولت انقلابی را در انتخابات آتی می دهند

بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر با انتشار بیانیه ای ضمن انتقاد از تخریب شدید دولت خدمتگزار به بهانه های واهی تصریح کرد: ملت شریف ایران پاسخ به تلاش های مذبوحانه تخریب گران دولت انقلابی را در انتخابات آتی می دهد.

در این بیانیه آمده است: دولت نهم، مولود مبارک حماسه ملت ایران در سوم تیر سال 84 در حالی روزهای آخر فعالیت پربرکتش را سپری می کند که شدت هجمه بی محابای برخی جریانات و رسانه ها علیه آن می رود که شیرینی کام ملت از ثمرات تلاش شبانه روزی دولتمردانشان را تلخ کند. متاسفانه این روزها تخریب دولت به بهانه های واهی به هر بهایی، مشغله بی توقف بعضی شده به طوری که لحظه ای درنگ در آتش بازی توپخانه آنان علیه دولت انقلابی هم به آرزوی دست نیافتنی مبدل گشته است.

تخریب کنندگان از کوچک ترین اتفاقات با کمترین ارتباط با دولت نهم، برنامه ها و آرمان های آن، بزرگترین جنجال ها را راه می اندازند و اساس دولت و حتی اصول آن را زیر سوال می برند. جریانات مذکور با کمک ابزار رسانه و جرایدی که به سبب حزبی بودن، مصالح نظام در برابر منافع و مطامع حزبی برایشان بی اهمیت است، از رعایت بدیهی ترین اصول اخلاقی در برخورد با دولت ابا داشته و به گونه ای سخنرانی و قلم فرسایی می کنند که گویی دولت نهم هیچ حرکت مثبتی نداشته و جز در مسیر ایراد ثلمه به کشور، قدمی برنداشته است.

در ادامه این بیانیه با اشاره به هشدار جدی رهبرمعظم انقلاب مبنی بر عدم تخریب دولت نهم آمده است: همه این حملات یک جانبه و ناعادلانه در حالی است که رهبرمعظم انقلاب بارها به فعالان سیاسی و رسانه ها در مورد دقت در انتقاد از دولت و عدم تخریب آن هشدار داده اند و حتی در آخرین مورد در جمع کارگزاران حج از بی بند و باری در اظهارنظر پیرامون دولت گلایه نمودند. اما جریانات تخریب گر چنان آتش تهیه ای برای حمله به دولت به راه انداخته اند که گویی اساساً سخنی دراین باره گفته نشده و شکوه ای در این زمینه مطرح نشده است.

دانشجویان بسیجی دانشگاه امیرکبیر در پایان ضمن گلایه از برخی سیاسیون که خوراک جریانات تخریب گر را فراهم می کنند تاکید کرده اند: ما دانشجویان بسیجی دانشگاه امیرکبیر به واسطه وظیفه مطالبه گری که بر عهده قشر دانشجو نهاده شده و با هدف پیگیری دغدغه رهبرمعظم انقلاب در زمینه جلوگیری از تخریب دولت از فعالان سیاسی می خواهیم در اظهارنظرها پیرامون دولت نهم و اصحاب آن نهایت دقت و درایت را به خرج دهند. همچنین فضاسازی ها و دروغ پردازی های جریانات و رسانه های تخریب گر علیه دولت را به شدت محکوم نموده و وعده پاسخگویی قاطع ملت شریف ایران به تلاش های مذبوحانه آنان در انتخابات آتی را می دهیم.

 پیکار علیه ظالمان  پیشه ماست             اندر ره دوست مردن  اندیشه ماست

خدا را شکر می کنم که نعمت زجر کشیدن در راهش را نصیبم نمود. خدا را شکر می کنم که نعمت شرکت در عملیات به منظور روشن کردن سرزمین های سرد و بی روح گذشته از لوث و جود صدامیان اشغالگر را به نور خدایی نصیبم فرمود .از خدا می خواهم که شهادت را در راهش نصیبم فرماید و آنگاه که به مشیت الهی از این دنیا رفتم در زمره ی شهیدان به حساب آیم. از خدا می خواهم که مرا به حال خود وا نگذارد که بنده ای حقیر و زبون هستم . پروردگارا به درگاه کسی غیر از تو نمی توانم روی بیاورم ((  اللهم  ارزقنی توفیق شهادة   فی سبیلک  )) . در خاتمه اگر توانستید جنازه ام را بدست آورید ، آن را به روی مین های دشمن بیندازید تا جنازه ی من کمکی به حاکمیت اسلام کرده باشد

و من ا.. توفیق

26 اسفند 1360 ، جبهه ی دزفول

با توجه به 13 آبان و صحبت هایی که در مورد آن شده است می خواهم در این نوشتار تا آن جایی که می توانم بدان بپردازم .

امام قبل از 22 بهمن 57  حکم نخست وزیری را به مهندس بازرگان داد * با توجه به متن این حکم می توان نتیجه گرفت که مسئولیت دولت موقت برگزاری انتخابات مجلس موسسان تهیه اولیه قانون اساسی و اداره امور مملکت و انجام رفراندوم بوده است ( البته بعد ها در دوران دولت موقت به علت مشکلاتی و با حمایت بازرگان و مخالفت بهشتی و خامنه ای بعد از مراجعه به محضر امام ایشان دستور تشکیل مجلس خبرگان را دادند ) البته این که چرا امام خمینی مهندس بازرگان را برای تشکیل دولت موقت انتخاب کرده است صحبت های زیادی شده است که با وجود مستندات زیاد می توان این دلایل را نام برد :

 1 داشتن سابقه اجرایی : در این زمان روحانیونی که در جامعه بودند تا آن موقع وارد کار ها اجرایی نشده بودند و یا افرادی که مذهبی بودند در زمان شاه مجالی برای شرکت در پست های اجرایی نمی یافتند بنابر این تنها کسانی که در این دوره دارای تجربه اجرایی بودند دکتر بازرگان و حزب نهضت آزادی بود

2- آشنایی ایشان با مطهری :  از آنجایی که دکتر مطهری یکی از افراد بسیار معتمد در نزد رهبر انقلاب بودند و ایشان آشنایی زیادی با مهندس بازرگان داشتند

 3- مخالفت با نظام شاهنشاهی : دکتر بازرگان در قبل از انقلاب بر خلاف بسیاری از افراد نهضت آزادی و لیبرال - مذهبی ها با شاه مخالفت علنی داشت و بدین خاطر مدتی در زندان شاه بسر برد

 4- داشتن روحیه ای مذهبی : در میان بسیار از افرادی که با شاه مخالف بوند و کار اجرایی نیز داشته بودند معدود کسانی پیدا می شد که به اسلام ایمان  کامل داشته باشند ( البته همان طور که زمان نشان داد ایشان در مورد اسلام با امام طرز تفکر های متفاوتی داشتند )

 5- وجه شناخته شده ایشان در دید مردم : بعلت حرکت هایی که زمان شاه انجام داده بودند و مخلفت های ایشان با شاه مردم ایشن را می شناختند و دارای محبوبیت نیز بودند

اما با توجه به این که مهندس بازرگان میانه رو بود و در آن زمان انقلاب شده بود (وقتی انقلابی می شود حرکت های انقلابی می طلبد) با عث شد که بین ایشان و باقی افراد انقلابی تند رو فاصله بیفتد و هر آن این فاصله بیشتر بشود و ملت نیز که حرکت های ایشان را در حمایت از بعضی مفسدان زمان شاه را دیدند و همچنین عدم حرکت های انقلابی از ایشان و نهضت آزادی فاصله بیشتری گرفتند به حدی که در انتخابات خبرگان زمان همان دولت حزب نهضت آزادی و گروه های ملی مذهبی تعداد بسیار معدودی شخص وارد این مجلس کردند (حد اکثر 3 نفر)اختلاف ایشان و مردم بحدی رسید که مردم دست به را اندازی کمیته هایی کردند  موازی دولت بودند که با عث شده بود از قدرت دولت کاسته شود و شورای انقلاب و امام خمینی  از این کمیته ها حمایت می کردند اختلاف ایشان با رهبر انقلاب از زمان رفراندوم آغاز شد. در این برهه مهندس بازرگان می گفت باید جمهوری دموکراتیک اسلامی رای داده شود ورد باره آن نیز در رسانه ها صحبت می کرد البته بعضی از افراد دولت مو قت حتی می گوفتند که باید لفظ اسلام را برداریم (این اختلاف از آن جهت بود که مهندس بازرگان اسلام را در خدمت ایران می خواست ولی امام ایران را در خدمت اسلام می خواست) در آن زمان امام فرمودند : جمهوری اسلامی نه یک کلمه کمتر و نه بیشتر. و از چیز های جالب این که امام رای دادن به جمهوری اسلامی را واجب نکرده بود .

*مهدی بازرگان ،انقلاب ایران در دو حرکت ، ص 72

ادامه دارد 

حسن عباسی

حضرت علی بن موسی، ملقّب به رضا، در سال 148 هجری قمری در روز 11 ذیقعده در مدینه به دنیا آمد. پدر آن حضرت، امام موسی بن جعفر و مادرش بانویی بزرگوار به نام نجمه بود. که او را سمانه و تُکْتَمْ و طاهره نیز می گفتـند. بعد از شهادت امام کاظم(علیه السلام)، آن حضرت در 35 سالگی عهدار دار مسئولیت امامت و حفظ مبانی اسلامی و رهبری شیعیان گردید. مدّت امامت امام هشتم در حدود بیست سال بود که می توان آن را به سه بخش جداگانه تقسیم کرد:

 1ـ ده سال اوّل امامت آن حضرت که همزمان با دوره زمامداری هارون بود.

 2ـ پنج سال بعد از آن که مقارن با خلافت امین، فرزند هارون بود.

 3ـ پنج سال آخر امامت آن بزرگوار که مصادف با خلافت مأمون و تسلّط او بر قلمرو اسلامی آن روز بود.

امام رضا(علیه السلام) در هر یک از این سه دوره، به مقتضای مسئولیت خطیر امامت، با اوضاع و احوال پیچیده خلافت آن روز که به نام اسلام بر مردم حکومت می شد و با وجود نابسامانی های زیادی که از جهات مختـلف در زندگی اجتماعی مردم وجود داشت، وظایف متـناسب خود را در راه خدمت به اسلام انجام میداد.

مردم ایران و آل علی (علیه السلام)

اشاره به این نکته نیز لازم است که در خطّه ایران، مردم به آل علی(علیه السلام) و امامان شیعه، علاقه و محبّتی خاص داشتند و زمینه مساعدی از نظر معنوی در دلهای مردم ایران درباره علویان وجود داشت.ایرانیان آگاه و خیرخواه از حکومت های گذشته خود خاطرات خوبی نداشتند، زیرا با آنان از طرف زمامداران طوری رفتار می شد که گویی مردم عادی برای خدمت متصدّیان امور آفریده شده اند و بایستی بدون چون و چرا فرمانبردار آنان باشند! این بود که مردم با آشنایی به اسلام و درک سادگی و طبیعی بودن مقرّرات آن، شیفته اسلام شدند و خواستار برقراری حکومت اسلامی گردیدند.امّا با ملاحظه این که زمامداران و متصدّیان امور که پس از پیغمبر اسلام قدرتهای عامّه را در دست داشتند، بر خلاف آنچه اسلام میخواست عمل کردند، مردم ایران هدفهای اسلام را عملاً در آن حکومتها نیافتند، لذا به سوی «علی»(علیه السلام) که حقّ خلافت او مورد تعدّی قرار گرفته بود متوجّه شدند.روش علی(علیه السلام) و سایر امامان شیعه، از امام حسن و امام حسین تا حضرت موسی بن جعفر(علیهم السلام) که سالهای سال از اواخر عمرش را در زندان خلیفه و عمّال ستمکارش گذرانده بود، زمینه بسیار مساعدی را فراهم ساخته بود که در جامعه اسلامی و یا دستکم یک ناحیه آن، حکومتی نمونه از آنچه اسلام میخواست تشکیل شود و تحت نظارت امام و پیشوایی از خاندان علی(علیه السلام)قرار گیرد

در آن زمان چشم های امید شیعیان به سوی امام علی بن موسی الرّضا(علیه السلام) خیره شده بود، امامی که آوازه دانش و پاکی او به همه اقطار اسلامی رسیده بود، امّا امکان بهره برداری از افکار بلند و اهداف الهی او فراهم نبود.پدر بزرگوارش سالهای طولانی را در زندان هارون گذرانده بود و خودش نیز مدّتها تحت نظر دستگاه های حاکم بود.آری خلفای گذشته راضی نبودند که این چهره های پاک در جامعه اسلامی شناخته شوند، زیرا بیم آن داشتند که اگر مردم با آنان و کمالاتشان آشنا شوند، بیمایگی خود آنان و چاپلوسانی که در دستگاه شان حاکم بر مقدَّرات مردم شده بودند و هیچ گونه صلاحیتی نداشتند ظاهر گردد . مأمون میخواست، ضمن استفاده از موقعیت علمی و اجتماعی حضرت رضا(علیه السلام)، کارهای او را تحت نظارت کامل خود قرار دهد.
از طرف دیگر، با این کار، میتوانست محبوبیت قابل ملاحظه ای در میان مردم بسیاری که امام رضا را دوست می داشتند به دست آورد.و شاید مقاصد دیگری نیز در بین بوده است، چنان که معمولاً متصدّیان امور سیاسی برای هموار کردن راهها به منظور رسیدن به مقاصد سیاسی و اجتماعی خود، همیشه اغراضی در سر و یا در سرّ و ضمیر دارند که از آن جمله میتوان از لطمه زدن به نفوذ و موقعیت کسانی که موقعیتهای حسّاسی دارند و خودخواهی های سلطه گران اجازه تحمّل آنها را نمیدهد، نام برد.در این مورد هم اگر متانت و طرز زندگی ساده امام(علیه السلام) نبود، سوء استفاده گران و هوچیان، بیمیل نبودند او را به دنیا دوستی و حبّ جاه و مقام و نظایر آن متهم سازند.با توجّه به همه این نکات، قرار شد که حضرت رضا(علیه السلام) را برای حضور در مرکز خلافت اسلامی، که از حدود کشورهای عربی به ایران منتقل شده بود، حاضر سازند.در این امر، نقش و نقشه فضل بن سهل، وزیر اعظم و مورد اعتمادِ مأمون را، که اصالتا ً نژاد ایرانی داشت، نمی توان نادیده انگاشت .                                                                                                                                                                                 اسحاق فدایی

حمله نشریه آیت الله مصباح به رئیس جمهور سابق : خاتمی در امنیت کامل هر چه دلش می خواهد می گوید

عصرایران - هفته نامه پرتو سخن که زیر نظر موسسه امام خمینی قم ، وابسته به آیت الله مصباح یزدی منتشر می شود ، در تیتر یک شماره اخیر خود ، با عنوان "آقای خاتمی به خشونت پایان دهید" با انتقاد از رئیس جمهور سابق ایران ، نوشت : چشم پوشی بزرگ منشانه نظام و مردم که ریشه در برخوردهای مهربانانه و پدرانه رهبر معظم انقلاب دارد ، کسانی چون آقای خاتمی و دوستانش را بر آن داشته است که به خود این حق را بدهند بدون توجه به وضعیت حساس ایران در این مقطع تاریخی ، هر چه را می خواهند بر زبان آورند و درباره هر مقوله ای اظهار نظر کنند.

نشریه آیت الله مصباح در ادامه با متهم کردن خاتمی به "موضع گیری در مقابل کلیدی ترین مواضع امام و انقلاب" می نویسد: او (خاتمی) این روزها به خود حق می دهد که از همه چیز بگوید و در امنیت کامل و از تریبون آزاد حتی نظام را به بی قانونی و نبود آزادی متهم کند.

نویسنده با اشاره به سخنان اخیر خاتمی مبنی بر این که "پیدایش خشونت ، ریشه در تحجر دارد" و " بینش حاکم بر بر جامعه کنونی بستر پیدایش«منافقین جدید» است ، می افزاید : خاتمی چند سال پیش با بیان این که اگر اجازه بروز تفکری داده نشود ، زیر زمینی می شود ، راه را برای هر گونه اهانت به مقدسات باز کرد و امروز چون بسیاری از تریبون ها از دست دوستان هتاک به مقدسات و وحدت شکنش گرفته شده ، سخن از خلق منافقین می زند.
این نشریه در ادامه اظهارات خاتمی را بی بنیاد می خواند و با "دن کیشوت"نامیدن خاتمی، او را متهم می کند که دچار "توهم توطئه" شده است.

نشریه موسسه آیت الله مصباح در پایان این مطلب -که در صدد رد وجود منافقین جدید نوشته شده - می افزاید: آقای خاتمی از شکل گیری خشونت و خلق سازمان منافقین جدید دم می زند. اگر در این مساله صادق است ، لااقل خشونت طلبان دیروز و رفقای سازمانی اش را از گرد خود دور کند. کسی که خواهرش عضو مرکز سازمان منافقین محسوب می شود ، کجاست؟ در موسسه باران رفت و آمد دارد یا موسسه امام؟! منبرهای اخلاقی و قرآنی آیت الله مصباح را به چاپ می رساند یا نشست های "چلچراغی" خاتمی را؟!

منبع : http://www.asriran.com/fa/pages/?cid=55612

اسحاق فدایی