نخستین نتایج نظرسنجی شبکه تلویزیونی "کانال دی" ترکیه برای انتخاب مرد سال 2008 میلادی نشان می دهد که "محمود احمدی نژاد" رییس جمهوری ایران با اختلاف زیادی نسبت به سایر نامزدها، همچنان صدرنشین است.

به گزارش ایرنا، کانال دی ترکیه که از پر بیننده ترین شبکه های تلویزیونی این کشور و متعلق به گروه بزرگ رسانه ای "دوغان" می باشد، از پنجشنبه پنجم دی ماه در سایت رسمی خود برای انتخاب مردسال 2008 میلادی یک نظرسنجی را آغاز کرده است .

در این نظر سنجی پنج گزینه ای علاوه بر احمدی نژاد، "باراک اوباما" رییس جمهوری منتخب آمریکا، " منتظر الزیدی" خبرنگار عراقی که با پرتاب لنگه کفش خود به سوی "جورج بوش" شهرت یافت، "نیکلای سارکوزی" رییس جمهوری فرانسه و "جوانان یونان" که به تازگی در اعتراض به کشته شدن یک جوان هموطن خود دست به تظاهرات زدند، انتخاب شده است.

کانال دی ترکیه، احمدی نژاد را نامزد مرد سال 2008 میلادی معرفی کرده است .

بررسی های خبرنگار ایرنا در آنکارا از آخرین نتایج این نظرسنجی در مقارن ظهر امروز (شنبه) نشان می دهد، تا کنون 23 هزار و 580 نفر در این نظر سنجی شرکت کرده اند که احمدی نژاد با 10 هزار و 379 رای (44 درصد آرا شرکت کنندگان) را به خود اختصاص داده و در مقام اول قرار گرفته است.

الزیدی با هشت هزار و 83 رای 34 درصد آرای را به دست آورده و در مقام دوم قرار گرفته است.

اوباما دو هزار و 673 رای و کسب 11 درصد آرا در مقام سوم و جوانان یونان نیز دو هزار و 370 رای و کسب 10 درصد آرا به ترتیب در مقام های بعدی جای گرفته اند.

در این نظرسنجی نیکلای سازکوزی فقط 75 رای کسب کرده است که نسبت آرای وی در این نمودار "صفر" محاسبه شده است.
کانال دی در سایت اینترنتی خود به نشانی http://www.kanaldhaber.com.tr این نظرسنجی را به راه انداخته است که انتظار می رود تا پایان ماه جاری میلادی ادامه یابد.

در ادامه صدور فتاوای بی‌پایه و اساس توسط روحانیون سلفی که باعث وهن اسلام می‌شود، یکی از علمای مصر، قربانیان ایدز را هم شهید نامید.

به گزارش فارس و به نقل از منابع اینترنتی، العربیه گزارش داد: رییس مرکز ارشاد مذهبی وزارت دیانت مصر، در پاسخ به استفتای مردی که پرسیده بود، نظر اسلام در مورد مرد مسلمانی که بر اثر ایدز بمیرد چیست؟ پاسخ داد: هرکسی که به علت بیماری ایدز بمیرد، از نظر اسلام شهید به حساب می‌آید!

شیخ احمد ابویوسف در این زمینه تأکید کرد که 90 در صد بیماران مسلمان مبتلا به ایدز، پیش از مرگ توبه می‌کنند.

این درحالیست که طبق روایات اسلامی، شهید به کسی اطلاق می‌شود که در جهاد فی‌سبیل‌الله، جان خود را از دست دهد.

از سوی دیگر دکتر احمد رجایی، استادیار بهداشت در دانشگاه الازهر مصر، گفت که رقم مبتلایان به بیماری ایدز در کشورهای عربی پایین‌ترین رقم در سطح جهان است. اما، در زمینه گسترش ایدز، کشورهای عربی در رده دوم قرار دارند.

صدور فتاوایی مانند محرم شدن همکاران مرد و زن با خوردن شیر زن همکار ، ممنوعیت خرید خیار توسط زنان، تعلق نوزاد به مردی که سال‌ها با همسرش نزدیکی نداشته، حکم به حرام بودن جشن تولد و سالگرد ازدواج، ممنوع کردن اهدای گل به بیماران و نظایر این‌ها، فتاوایی هستند که در سال‌های اخیر از سوی برخی روحانیون وهابی و سلفی صادر شده و اعتراضات علمای شیعه و سنی را برانگیخته است که معتقدند چنین فتاوایی مبنای شرعی و عقلی ندارد و باعث وهن اسلام نیز می‌شود.

شخصیت دکتر شریعتی : دکتر محمد مهدی جعفری از اساتید دانشگاه شیراز و یکی از دوستان نزدیک شریعتی می گوید : کسی که همراه دکتر شریعتی به رانسه رفت و سال ها با همدیگر در یک منزل زندگی کرده و حتی در جلسه دفاع از تز دکتری شریعتی هم حضور داشت ، دکتر " محمد جعفر معین فر " که برایم نقل کرده که شریعتی در فرانسه در رشته تاریخ دانشگاه سوربن ثبت نام کرد . ولی هیچ توجهی به رشته اش نداشت . و ایشان مطالعاتی نیز در زمینه جامعه شناسی داشتند .

 دکتر شریعی شخصیتی است که با قلم و گفتار خود نقش بسزایی در انقلاب و آگاهی قشر جوان داشته است . از کارهای مفید ایشان " فاطمه ، فاطمه است " می باشد که خدمتی بزرگ به اسلام می باشد و دیگر " کویر " که تحفه ای والا در حوزه ادبیات می باشد ، و دیر آثار که ایشان را شخصیتی ممتاز گردانیده است . اما این شخصیت موثر خالی از اشتباه نمی باشد و جای نقد دارد و بایستی در مورد او از افراط و تفریط بپرهیزیم ، و نه او را خوب مطلق و نه بد مطلق بدانیم . از جمله امتیازات و نقایص ایشان این می باشد که ؛

1 – ایشان صاحب شور و حماسه و زبانی معجزه آفرین بوده که از هر دل سنگینی چشمه ای جاری می ساخت و با این امتیاز ، نسل انقلابی به سوی او می شتافتند . و در مقابل این امتیاز ، هر چند اسلام را حلیتی زیبا آراسته اما نسبت به آن تعمق نداشته است .

2 – از دیگر امتیازات او این بود که او فردی با شعور و درک و احساس اجتماعی بالا و گرایشات اسلامی بود . و در مقابل اشتباه بزرگ و اساسی که بر ایشان وارد است این می باشد که از مکاتب هم عصر خود ، مانند مارکسیسم و اگزیستانسیالیسم تاثیر پذیرفته و او را دچار اندیشه التقاطی نموده است . و این امر باعث شده که تصویر ایشان از اسلام ، آلوده به افکار غیر اسلامی باشد .

3 – از دیگر امتیازات این روشن فکر با احساس این می باشد که ایشان بر خلاف روشن فکران سکولاریست ، دین را در متن جامعه می خواست ولی در این مورد او دچار نوعی تک ساحت گرایی  ( monism ) شده است تا جایی که به مسائل ماورائی و مبدأ و معاد و ... بی مهری نشان می دهد . و این باعث شده که در جاهایی عالمان بزرکی را به طهن وتمسخر بگیرد . شاید بتوان نمونه ای از نواقص شریعتی را در کتاب " شیعه علوی ، شیعه صفوی " به روشنی دید . این روشن فکر بزرگ در کتابش شیعه را به دو گروه علوی و صفوی تقسیم می کند و با چماق خفت و خواری بر سر شیعیان صفوی می کوبد و آنها را به خاطر سازش و قول حکومت جور سرزنش می کند و تشیع سرخ و انقلابی را که همان تشیع علوی است ، ریشه و اصل تشیع می داند . غافل از این که ، خود امام حسین (ع) که نماد تشیع سرخ است ده سال صبر می کند و با حکومت جور سر سازش فرو می آورد . و دیگر ائمه ما نیز هم با حکومت سازش کردند و بعضی از آنها در حکومت مقام و منصب را نیز عهده دار شدند . شریعتی در این کتاب از عالمان بزرگی مثل علامه مجلسی ، به خاطر سازش با حکومت جور به شدت سرزنش و انتقاد می کند . هرچند بعدها از حرفش برگشت و پذیرفت که رفتار تندی داشته است . شریعتی به این نکته توجه نداشته که سازش عالمان با حکومت نشانه مشروعیت بخشیدن به آن نیست ، بلکه برای بقای اسلام بوده است . شهید مطهری در کتاب " حماسه حسینی " جلد سوم ، در نقد کتاب " حسین وارث آدمیت " نوشته شریعتی ، می گوید : " این جزوه نوعی توجیه تاریخ است بر اساس مادی مارکسیستی ، نوعی روضه مارکسیستی است برای امام حسین (ع) که تازگی دارد . امام حسین این جزوه ، همان امام حسین مظلوم و محکوم روضه خوان ها است که هیچ نقشی در تاریخ ندارد ، با این تفاوت که امام حسین روضه خوان ها حداقل سفره گریه ای برای توشه آخرت پهن کرده و امام حسین این جزوه  ... ابزاری در دست جناح حاکم برای بهره کشی طبقه محروم است . " و مقام معظم رهبری ( دام ظله العالی ) در مصاحبه با روزنامه جمهوری اسلامی در مراسم پنجمین سالگرد دکتر شریعتی در تاریخ 30 / 3 / 60  می گوید که شریعتی برخلاف تصورات ، چهره ای مظلوم است . زیرا از یک طرف مخالفانش به اشتباهاتش تمسک جسته و نکات مثبت او را رها ساخته اند و با این کار به او ظلم فراوانی کرده اند . و از طرف دیگر ، طرفدارانش ظلم بیشتری به او نموده و با مطلق جلوه دادنس ، زمینه عکس العمل مخالفانش را شدت بیشتری بخشیده است . و ایشان همچنین ابراز می دارند که بخشی از شخصیت دکتر شریعتی افسانه آمیز جلوه می کند اما در مقابل بخش های ناشناخته ای از شخصیت دکتر شریعتی نیز وجود دارد . و همچنین راهکاری که مقام معظم رهبری ( دام ظله العالی ) برای شناخت شریعتی ارائه می دهند ، این است که بیاییم آن مسائلی را که شریعتی با استفاده از آشنایی های خودش با فرهنگ اسلامی فهمیده بود و ارائه داده بود با اصول اساسی فلسفی مکاتب اسلام بیامیزیم و منطبق کنیم . آنچه که بدست خواهد آمد به نظر من مرحله جدیدی است که می تواند برای نسل ما مفید باشد ، به تعبیر بهتر بیاییم شریعتی را با مطهری بیامیزیم ، شریعتی را در کنار مطهری مطالعه کنیم . ترکیبی از ریبایی های شریعتی با اندیشه اسلامی مطهری به وجود بیاوریم ، آن به نظر من مرحله نوینی است که نسل ما بدان نیازمند است .

این سوال مدتهاست که همه جا دهان به دهان می گردد- کمی بیشتر از سه سال- اما هنوز پاسخ مناسب و قانع کننده ای نیافته است. در میان توده های عظیم مردم که اسلام و انقلاب به جانشان گره خورده است، این پرسش بیشتر مطرح است. آنها از این که جواب سوال خود را نمی یابند، نگرانند و از پاسخ احتمالی که برای آن حدس می زنند، دلخور نیز هستند.

سوال که چه عرض شود؟ مقدمه سوال این است که آیا دولت نهم و آقای احمدی نژاد رئیس جمهور کنونی هیچ نقطه مثبت و درخور تقدیری در کارنامه و عملکرد خود ندارند؟! آیا ساده زیستی، پاکدستی، مردم دوستی، حمایت از محرومان، ایستادگی در برابر باج خواهی آمریکا، تاکید بر آموزه های امام و انقلاب، پرکاری و دهها ویژگی برجسته و کم نظیر- و بعضاً بی نظیر- دولت نهم، دیدنی نیست؟ البته دولت عیب و نقص هم دارد که از حق نگذریم در مقایسه با امتیازات فراوان و متراکم آن چیز زیادی نیست، اگرچه به هرحال، قابل نقد است و نقد هم می شود. تخریب که جای خود دارد! و دولت نهم به اندازه هفت پشت خود تخریب کننده دارد!! ندارد؟!

و اما، سوال اصلی که موضوع این وجیزه است و مدتهاست بر سر زبان ها افتاده و دهان به دهان می چرخد این است که چرا طی سه سال و چند ماه که ازعمر دولت نهم و ریاست جمهوری آقای دکتراحمدی نژاد می گذرد، حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی، حتی یک کلمه نیز در تائید و تقدیر امتیازات برجسته دولت نهم و عملکرد افتخارآفرین و کم نظیر آقای احمدی نژاد بر زبان نیاورده اند؟! این پرسش به فراوانی و همه جا شنیده می شود و نگارنده به تناسب نوع کار خود، طی سه سال گذشته در بسیاری از مجامع عمومی، نظیر دانشگاهها، حوزه های علمیه، مساجد و مخصوصاً از نمازگزاران جمعه بعد از پایان نمازجمعه ای که به امامت آیت الله هاشمی رفسنجانی برگزار شده است، با آن روبرو بوده و متاسفانه پاسخ مناسب و قانع کننده ای نداشته است. حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی، رئیس مجلس خبرگان، رئیس مجمع تشخیص مصلحت نظام، امام جمعه موقت تهران و یکی از استوانه های جمهوری اسلامی ایران هستند و دقیقاً به همین علت و به دلیل حضور در این جایگاه، خودداری ایشان از تقدیر- دستکم یکی از اقدامات مثبت دولت نهم- سوال برانگیز شده است و مردم می پرسند؛ آیا احمدی نژاد و دولت او حتی یک نقطه مثبت که قابل تقدیر باشد در کارنامه خود ندارند؟! و اگر دارند- که به فراوانی و در مقیاس گسترده ای دارند- چرا خطیب محترم جمعه، رئیس محترم مجلس خبرگان، ریاست محترم مجمع تشخیص مصلحت نظام و استوانه پرآوازه انقلاب، کمترین اشاره ای به یکی از این همه نقاط برجسته نمی فرمایند؟

گفتنی است که حوزه مسئولیت دولت- چه دولت نهم و یا هر دولت دیگر- به عنوان قوه مجریه بسیار فراتر از دو قوه دیگر نظام است. بنابراین، پرداختن به اقدامات مهم دولت طی یک هفته، بین فاصله دو نمازجمعه، از جمله موضوعاتی است که در دستور کار ائمه محترم جمعه است و حضرت آیت الله هاشمی رفسنجانی در دولت اصلاحات و مخصوصاً در دولت سازندگی بخش قابل توجهی از خطبه دوم نمازجمعه را به شرح دستاوردهای دولت اختصاص می دادند. آیا دولت نهم هیچ دستاورد قابل اشاره نداشته است؟ و اگر داشته- که به فراوانی داشته است- چرا هیچیک از این دستاوردها در خطبه های ایشان جایی ندارد؟

از سوی دیگر، اشاره به مهمترین رخدادهای ایران و جهان وظیفه ائمه محترم جمعه است و در مواردی و طی سه سال گذشته،اقدامات دولت نهم و یا عملکرد آقای احمدی نژاد اصلی ترین خبر دنیا بوده است، نظیر، سخنرانی های غرورآفرین رئیس جمهور محترم در مجمع عمومی سازمان ملل متحد، جلسه پرسش و پاسخ وی در دانشگاه کلمبیا و دهها نمونه دیگر از این دست و سوال این است که چرا آیت الله هاشمی رفسنجانی در خطبه های نمازجمعه به هیچیک از این رخدادهای بزرگ کمترین اشاره ای نداشته اند؟ در حالی که رخدادهای یاد شده موضوع اصلی محافل جهانی و خبر اصلی تمامی رسانه های داخلی و خارجی بوده است و امام جمعه محترم، نه فقط به عنوان حمایت و تقدیر، بلکه به عنوان یک وظیفه قطعی و حتمی بایستی به موارد یاد شده می پرداختند ولی...

 به این جمله توجه کنید:«دکتراحمدی نژاد و کابینه او فرزندان انقلاب هستند و از این روی، فرزندان شخصیت های پرسابقه انقلاب نیز محسوب می شوند، فرزندان اگر بر صراط مستقیم باشند برای پدران و مادران خود افتخارآفرینند و اگر احیاناً در مواردی به خطا روند، شایسته تذکری پدرانه اند و...»

از شخصیت برجسته ای نظیر آیت الله هاشمی رفسنجانی انتظار آن بود که در اولین خطبه نمازجمعه بعد از انتخاب احمدی نژاد جمله فوق یا شبیه آن را بیان می کردند. هنوز هم انتظار همین است.

و بالاخره، این نوشته فقط واگویه سوالی است که همه جا بر سر زبان هاست و بی پاسخ مانده است. و بیان آن صرفاً برای اطلاع آیت الله هاشمی رفسنجانی است-که شاید مطلع نباشند- امید آن که با پاسخی شایسته روبرو شود.

بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر  :  مردم پاسخ تخریب گران دولت انقلابی را در انتخابات آتی می دهند

بسیج دانشجویی دانشگاه امیرکبیر با انتشار بیانیه ای ضمن انتقاد از تخریب شدید دولت خدمتگزار به بهانه های واهی تصریح کرد: ملت شریف ایران پاسخ به تلاش های مذبوحانه تخریب گران دولت انقلابی را در انتخابات آتی می دهد.

در این بیانیه آمده است: دولت نهم، مولود مبارک حماسه ملت ایران در سوم تیر سال 84 در حالی روزهای آخر فعالیت پربرکتش را سپری می کند که شدت هجمه بی محابای برخی جریانات و رسانه ها علیه آن می رود که شیرینی کام ملت از ثمرات تلاش شبانه روزی دولتمردانشان را تلخ کند. متاسفانه این روزها تخریب دولت به بهانه های واهی به هر بهایی، مشغله بی توقف بعضی شده به طوری که لحظه ای درنگ در آتش بازی توپخانه آنان علیه دولت انقلابی هم به آرزوی دست نیافتنی مبدل گشته است.

تخریب کنندگان از کوچک ترین اتفاقات با کمترین ارتباط با دولت نهم، برنامه ها و آرمان های آن، بزرگترین جنجال ها را راه می اندازند و اساس دولت و حتی اصول آن را زیر سوال می برند. جریانات مذکور با کمک ابزار رسانه و جرایدی که به سبب حزبی بودن، مصالح نظام در برابر منافع و مطامع حزبی برایشان بی اهمیت است، از رعایت بدیهی ترین اصول اخلاقی در برخورد با دولت ابا داشته و به گونه ای سخنرانی و قلم فرسایی می کنند که گویی دولت نهم هیچ حرکت مثبتی نداشته و جز در مسیر ایراد ثلمه به کشور، قدمی برنداشته است.

در ادامه این بیانیه با اشاره به هشدار جدی رهبرمعظم انقلاب مبنی بر عدم تخریب دولت نهم آمده است: همه این حملات یک جانبه و ناعادلانه در حالی است که رهبرمعظم انقلاب بارها به فعالان سیاسی و رسانه ها در مورد دقت در انتقاد از دولت و عدم تخریب آن هشدار داده اند و حتی در آخرین مورد در جمع کارگزاران حج از بی بند و باری در اظهارنظر پیرامون دولت گلایه نمودند. اما جریانات تخریب گر چنان آتش تهیه ای برای حمله به دولت به راه انداخته اند که گویی اساساً سخنی دراین باره گفته نشده و شکوه ای در این زمینه مطرح نشده است.

دانشجویان بسیجی دانشگاه امیرکبیر در پایان ضمن گلایه از برخی سیاسیون که خوراک جریانات تخریب گر را فراهم می کنند تاکید کرده اند: ما دانشجویان بسیجی دانشگاه امیرکبیر به واسطه وظیفه مطالبه گری که بر عهده قشر دانشجو نهاده شده و با هدف پیگیری دغدغه رهبرمعظم انقلاب در زمینه جلوگیری از تخریب دولت از فعالان سیاسی می خواهیم در اظهارنظرها پیرامون دولت نهم و اصحاب آن نهایت دقت و درایت را به خرج دهند. همچنین فضاسازی ها و دروغ پردازی های جریانات و رسانه های تخریب گر علیه دولت را به شدت محکوم نموده و وعده پاسخگویی قاطع ملت شریف ایران به تلاش های مذبوحانه آنان در انتخابات آتی را می دهیم.

 پیکار علیه ظالمان  پیشه ماست             اندر ره دوست مردن  اندیشه ماست

خدا را شکر می کنم که نعمت زجر کشیدن در راهش را نصیبم نمود. خدا را شکر می کنم که نعمت شرکت در عملیات به منظور روشن کردن سرزمین های سرد و بی روح گذشته از لوث و جود صدامیان اشغالگر را به نور خدایی نصیبم فرمود .از خدا می خواهم که شهادت را در راهش نصیبم فرماید و آنگاه که به مشیت الهی از این دنیا رفتم در زمره ی شهیدان به حساب آیم. از خدا می خواهم که مرا به حال خود وا نگذارد که بنده ای حقیر و زبون هستم . پروردگارا به درگاه کسی غیر از تو نمی توانم روی بیاورم ((  اللهم  ارزقنی توفیق شهادة   فی سبیلک  )) . در خاتمه اگر توانستید جنازه ام را بدست آورید ، آن را به روی مین های دشمن بیندازید تا جنازه ی من کمکی به حاکمیت اسلام کرده باشد

و من ا.. توفیق

26 اسفند 1360 ، جبهه ی دزفول

با توجه به 13 آبان و صحبت هایی که در مورد آن شده است می خواهم در این نوشتار تا آن جایی که می توانم بدان بپردازم .

امام قبل از 22 بهمن 57  حکم نخست وزیری را به مهندس بازرگان داد * با توجه به متن این حکم می توان نتیجه گرفت که مسئولیت دولت موقت برگزاری انتخابات مجلس موسسان تهیه اولیه قانون اساسی و اداره امور مملکت و انجام رفراندوم بوده است ( البته بعد ها در دوران دولت موقت به علت مشکلاتی و با حمایت بازرگان و مخالفت بهشتی و خامنه ای بعد از مراجعه به محضر امام ایشان دستور تشکیل مجلس خبرگان را دادند ) البته این که چرا امام خمینی مهندس بازرگان را برای تشکیل دولت موقت انتخاب کرده است صحبت های زیادی شده است که با وجود مستندات زیاد می توان این دلایل را نام برد :

 1 داشتن سابقه اجرایی : در این زمان روحانیونی که در جامعه بودند تا آن موقع وارد کار ها اجرایی نشده بودند و یا افرادی که مذهبی بودند در زمان شاه مجالی برای شرکت در پست های اجرایی نمی یافتند بنابر این تنها کسانی که در این دوره دارای تجربه اجرایی بودند دکتر بازرگان و حزب نهضت آزادی بود

2- آشنایی ایشان با مطهری :  از آنجایی که دکتر مطهری یکی از افراد بسیار معتمد در نزد رهبر انقلاب بودند و ایشان آشنایی زیادی با مهندس بازرگان داشتند

 3- مخالفت با نظام شاهنشاهی : دکتر بازرگان در قبل از انقلاب بر خلاف بسیاری از افراد نهضت آزادی و لیبرال - مذهبی ها با شاه مخالفت علنی داشت و بدین خاطر مدتی در زندان شاه بسر برد

 4- داشتن روحیه ای مذهبی : در میان بسیار از افرادی که با شاه مخالف بوند و کار اجرایی نیز داشته بودند معدود کسانی پیدا می شد که به اسلام ایمان  کامل داشته باشند ( البته همان طور که زمان نشان داد ایشان در مورد اسلام با امام طرز تفکر های متفاوتی داشتند )

 5- وجه شناخته شده ایشان در دید مردم : بعلت حرکت هایی که زمان شاه انجام داده بودند و مخلفت های ایشان با شاه مردم ایشن را می شناختند و دارای محبوبیت نیز بودند

اما با توجه به این که مهندس بازرگان میانه رو بود و در آن زمان انقلاب شده بود (وقتی انقلابی می شود حرکت های انقلابی می طلبد) با عث شد که بین ایشان و باقی افراد انقلابی تند رو فاصله بیفتد و هر آن این فاصله بیشتر بشود و ملت نیز که حرکت های ایشان را در حمایت از بعضی مفسدان زمان شاه را دیدند و همچنین عدم حرکت های انقلابی از ایشان و نهضت آزادی فاصله بیشتری گرفتند به حدی که در انتخابات خبرگان زمان همان دولت حزب نهضت آزادی و گروه های ملی مذهبی تعداد بسیار معدودی شخص وارد این مجلس کردند (حد اکثر 3 نفر)اختلاف ایشان و مردم بحدی رسید که مردم دست به را اندازی کمیته هایی کردند  موازی دولت بودند که با عث شده بود از قدرت دولت کاسته شود و شورای انقلاب و امام خمینی  از این کمیته ها حمایت می کردند اختلاف ایشان با رهبر انقلاب از زمان رفراندوم آغاز شد. در این برهه مهندس بازرگان می گفت باید جمهوری دموکراتیک اسلامی رای داده شود ورد باره آن نیز در رسانه ها صحبت می کرد البته بعضی از افراد دولت مو قت حتی می گوفتند که باید لفظ اسلام را برداریم (این اختلاف از آن جهت بود که مهندس بازرگان اسلام را در خدمت ایران می خواست ولی امام ایران را در خدمت اسلام می خواست) در آن زمان امام فرمودند : جمهوری اسلامی نه یک کلمه کمتر و نه بیشتر. و از چیز های جالب این که امام رای دادن به جمهوری اسلامی را واجب نکرده بود .

*مهدی بازرگان ،انقلاب ایران در دو حرکت ، ص 72

ادامه دارد 

حسن عباسی

حضرت علی بن موسی، ملقّب به رضا، در سال 148 هجری قمری در روز 11 ذیقعده در مدینه به دنیا آمد. پدر آن حضرت، امام موسی بن جعفر و مادرش بانویی بزرگوار به نام نجمه بود. که او را سمانه و تُکْتَمْ و طاهره نیز می گفتـند. بعد از شهادت امام کاظم(علیه السلام)، آن حضرت در 35 سالگی عهدار دار مسئولیت امامت و حفظ مبانی اسلامی و رهبری شیعیان گردید. مدّت امامت امام هشتم در حدود بیست سال بود که می توان آن را به سه بخش جداگانه تقسیم کرد:

 1ـ ده سال اوّل امامت آن حضرت که همزمان با دوره زمامداری هارون بود.

 2ـ پنج سال بعد از آن که مقارن با خلافت امین، فرزند هارون بود.

 3ـ پنج سال آخر امامت آن بزرگوار که مصادف با خلافت مأمون و تسلّط او بر قلمرو اسلامی آن روز بود.

امام رضا(علیه السلام) در هر یک از این سه دوره، به مقتضای مسئولیت خطیر امامت، با اوضاع و احوال پیچیده خلافت آن روز که به نام اسلام بر مردم حکومت می شد و با وجود نابسامانی های زیادی که از جهات مختـلف در زندگی اجتماعی مردم وجود داشت، وظایف متـناسب خود را در راه خدمت به اسلام انجام میداد.

مردم ایران و آل علی (علیه السلام)

اشاره به این نکته نیز لازم است که در خطّه ایران، مردم به آل علی(علیه السلام) و امامان شیعه، علاقه و محبّتی خاص داشتند و زمینه مساعدی از نظر معنوی در دلهای مردم ایران درباره علویان وجود داشت.ایرانیان آگاه و خیرخواه از حکومت های گذشته خود خاطرات خوبی نداشتند، زیرا با آنان از طرف زمامداران طوری رفتار می شد که گویی مردم عادی برای خدمت متصدّیان امور آفریده شده اند و بایستی بدون چون و چرا فرمانبردار آنان باشند! این بود که مردم با آشنایی به اسلام و درک سادگی و طبیعی بودن مقرّرات آن، شیفته اسلام شدند و خواستار برقراری حکومت اسلامی گردیدند.امّا با ملاحظه این که زمامداران و متصدّیان امور که پس از پیغمبر اسلام قدرتهای عامّه را در دست داشتند، بر خلاف آنچه اسلام میخواست عمل کردند، مردم ایران هدفهای اسلام را عملاً در آن حکومتها نیافتند، لذا به سوی «علی»(علیه السلام) که حقّ خلافت او مورد تعدّی قرار گرفته بود متوجّه شدند.روش علی(علیه السلام) و سایر امامان شیعه، از امام حسن و امام حسین تا حضرت موسی بن جعفر(علیهم السلام) که سالهای سال از اواخر عمرش را در زندان خلیفه و عمّال ستمکارش گذرانده بود، زمینه بسیار مساعدی را فراهم ساخته بود که در جامعه اسلامی و یا دستکم یک ناحیه آن، حکومتی نمونه از آنچه اسلام میخواست تشکیل شود و تحت نظارت امام و پیشوایی از خاندان علی(علیه السلام)قرار گیرد

در آن زمان چشم های امید شیعیان به سوی امام علی بن موسی الرّضا(علیه السلام) خیره شده بود، امامی که آوازه دانش و پاکی او به همه اقطار اسلامی رسیده بود، امّا امکان بهره برداری از افکار بلند و اهداف الهی او فراهم نبود.پدر بزرگوارش سالهای طولانی را در زندان هارون گذرانده بود و خودش نیز مدّتها تحت نظر دستگاه های حاکم بود.آری خلفای گذشته راضی نبودند که این چهره های پاک در جامعه اسلامی شناخته شوند، زیرا بیم آن داشتند که اگر مردم با آنان و کمالاتشان آشنا شوند، بیمایگی خود آنان و چاپلوسانی که در دستگاه شان حاکم بر مقدَّرات مردم شده بودند و هیچ گونه صلاحیتی نداشتند ظاهر گردد . مأمون میخواست، ضمن استفاده از موقعیت علمی و اجتماعی حضرت رضا(علیه السلام)، کارهای او را تحت نظارت کامل خود قرار دهد.
از طرف دیگر، با این کار، میتوانست محبوبیت قابل ملاحظه ای در میان مردم بسیاری که امام رضا را دوست می داشتند به دست آورد.و شاید مقاصد دیگری نیز در بین بوده است، چنان که معمولاً متصدّیان امور سیاسی برای هموار کردن راهها به منظور رسیدن به مقاصد سیاسی و اجتماعی خود، همیشه اغراضی در سر و یا در سرّ و ضمیر دارند که از آن جمله میتوان از لطمه زدن به نفوذ و موقعیت کسانی که موقعیتهای حسّاسی دارند و خودخواهی های سلطه گران اجازه تحمّل آنها را نمیدهد، نام برد.در این مورد هم اگر متانت و طرز زندگی ساده امام(علیه السلام) نبود، سوء استفاده گران و هوچیان، بیمیل نبودند او را به دنیا دوستی و حبّ جاه و مقام و نظایر آن متهم سازند.با توجّه به همه این نکات، قرار شد که حضرت رضا(علیه السلام) را برای حضور در مرکز خلافت اسلامی، که از حدود کشورهای عربی به ایران منتقل شده بود، حاضر سازند.در این امر، نقش و نقشه فضل بن سهل، وزیر اعظم و مورد اعتمادِ مأمون را، که اصالتا ً نژاد ایرانی داشت، نمی توان نادیده انگاشت .                                                                                                                                                                                 اسحاق فدایی